Παρουσίαση βιβλίου για τις ΜΚΟ και την Κοινωνία των Πολιτών

 

Ο φίλος Παναγιώτης Ζάννης ειδικός σε θέματα για τα ΜΚΟ και τον Τρίτο Τομέα, που αφορά την Κοινωνία των Πολιτών, θα παρουσιάσει το νέο του βιβλίο με τίτλο:

 

«ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΕ ΜΕΤΑΒΑΣΗ

Ο ΤΡΙΤΟΣ ΤΟΜΕΑΣ: ΜΙΑ ΓΕΝΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ»

 

Τρίτη 11 Ιουνίου ώρα 20.00 και στο βιβλιοπωλείο ΙΑΝΟΣ (Σταδίου 24)

 

Το βιβλίο θα παρουσιάσουν οι:

Νίκος Μουζέλης, Ομότιμος Καθηγητής Κοινωνιολογίας του London School of

Economics

Αντώνης Mωυσίδης, Καθηγητής του Τμήματος Κοινωνικής Πολιτικής,

Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών

Δέσποινα Παπαδοπούλου, Αναπ. Καθηγήτρια του Τμήματος Κοινωνικής Πολιτικής,

Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών

Γαβριήλ Αμίτσης, Επίκ. Καθηγητής του Τμήματος Διοίκησης Μονάδων Υγείας και

Πρόνοιας, Τ.Ε.Ι. Αθήνας

 

 « … Σε μία εποχή αναδυόμενων αδιεξόδων και αναζήτησης λύσεων, το βιβλίο αποσκοπεί να αναλύσει το περιεχόμενο τους, τη δυναμική και τις σύγχρονες εξελίξεις υπό ένα διεπιστημονικό πρίσμα, καθώς ιδιαίτερα στη χώρα μας οι ανωτέρω όροι και έννοιες σε μεγάλο βαθμό έχουν «κακοποιηθεί» πολύπλευρα και πολυδιάστατα. Το επίκεντρο της ανάλυσης είναι ο Τρίτος Τομέας, και διαμέσω αυτού, επιμέρους απαντήσεις σε κρίσιμα ερωτήματα που απασχολούν ενεργούς πολίτες και επιστήμονες από ολόκληρο το φάσμα των κοινωνικών επιστημών.»

Από τις εκδόσεις Παπαζήση.

 

 

 Τα λουλούδια πάντως συνεχίζουν ν'ανθίζουν. Φωτογραφία Σώζων Σιγάλας.

Τι είναι επιτέλους αυτά τα ΜΚΟ;

          Τρία γράμματα, στην  πραγματικότητα ένα ακρωνύμιο, που ξεσηκώνει ποικίλα συναισθήματα στον κόσμο της Κοινωνίας των Πολιτών αλλά και ευρύτερα στην κοινωνία. Και πώς να είναι διαφορετικά όταν πρόκειται για πρωτοβουλίες πολιτών, που συχνά έρχονται σε αντίθεση με το κράτος και την κυβέρνηση και παράγουν πολιτική και αποτελέσματα πολλές φορές πιο σημαντικά από αυτά της οργανωμένης Πολιτείας.

          Επειδή συχνά πολλοί αναρωτιούνται τι σημαίνουν τελικά αυτά τα αρχικά αλλά και ποια νομικά πρόσωπα, μπορούν να χαρακτηριστούν ως μκο, στο παρόν άρθρο θα καταπιαστούμε με ορισμούς.

          Αρχικά λοιπόν χαρακτήριζαν την Μη Κυβερνητική Οργάνωση και ήθελαν να δείξουν την αδιαπραγμάτευτη ανεξαρτησία τους έναντι κρατικών δομών και κυβερνητικών πολιτικών. Η θεματολογία τους είναι ποικίλη αλλά κυρίως στο πεδίο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, κοινωνικών και ατομικών. Συχνά όμως κάλυπταν κενά που δεν μπορούσε ή δεν ήθελε το κράτος να καλύψει. Και εκεί αρχίζει ο συμπληρωματικός τους ρόλος ως προς το τελευταίο και σήμερα ο όρος μκο μεταφράζεται πια ως μη κερδοσκοπική οργάνωση. Ουσιαστικά λοιπόν δηλώνεται η διαφορά τους από εταιρίες ή άλλες συλλογικότητες, που επιδιώκουν το κέρδος. Από το 1990 και μετά, που έχουμε ραγδαία αύξησή τους δημιουργήθηκε και το ζήτημα της προσπάθειας ελέγχου τους τόσο από κυβερνήσεις όσο και από διακρατικούς θεσμούς. Η χρηματοδότηση μέσω επιδοτήσεων τόσο εθνικών όσο και ευρωπαϊκών ή διεθνών ήταν ουσιαστικά ένα εργαλείο που προωθούσε τις πολιτικές των τελευταίων και θέσπιζε μονομερείς κανόνες από την πλευρά των ισχυρών για το ποιος χρηματοδοτείται και πως. Η συζήτηση είναι μεγάλη και ατελείωτη, τα επιχειρήματα κάθε πλευράς ισχυρά και η ανεξαρτησία τους πολλές φορές υπό αμφισβήτηση. Αυτά σε ένα άλλο άρθρο.

          Τι νομική μορφή μπορεί να έχει μία μκο στην Ελλάδα σήμερα; Δύο είναι οι μορφές που μπορεί να έχει. Καταρχήν είναι το σωματείο και κατά δεύτερον η αστική μη κερδοσκοπική εταιρία.

          Σωματείο: Αυτό αποκτά νομική προσωπικότητα με δικαστική απόφαση, χρειάζονται 20 τουλάχιστον ιδρυτικά μέλη να θελήσουν την ίδρυσή του, να συντάξουν το καταστατικό του όπου περιγράφονται συγκεκριμένοι σκοποί και αφού αυτό εγκριθεί να δημοσιευτεί σύμφωνα με το Νόμο και να εγγραφεί στα Βιβλία του αρμόδιου Ειρηνοδικείου όπου βρίσκεται η έδρα του. Σημαντικό είναι ότι είναι ανοιχτό σε νέα μέλη χωρίς να χρειάζεται τροποποίηση του καταστατικού του.

          Ο περισσότερος κόσμος όταν αναφέρεται σε συλλόγους εννοεί αυτή την μορφή. Κατά την γνώμη μου το σωματείο το επιλέγουμε όταν ο σκοπός είναι ευρύτερα κοινωνικός, απευθύνεται σε πολλούς ανθρώπους, που θα μπορούσαν να γίνουν μέλη, υπερασπίζεται ανθρώπινα δικαιώματα καθώς επίσης όταν συσπειρώνει νομικά πρόσωπα με κοινό σκοπό και τότε μιλάμε για δευτεροβάθμια σωματεία. Παραδείγματα σωματείων είναι η Διεθνής Αμνηστία, η SOS Ρατσισμός, ο Σύλλογος Μεταμόσχευσης Καρδιάς και Φίλων των Μεταμοσχεύσεων ΣΥΝΕΧΙΖΩ, οι πολιτιστικοί σύλλογοι π.χ. διαφόρων κοινοτήτων, τα αθλητικά σωματεία. Δευτεροβάθμιο σωματείο και μάλιστα συνδικαλιστικό είναι η ΓΣΕΕ.

Αστική μη κερδοσκοπική εταιρία: Η σύστασή της είναι πιο απλή και λιγότερο χρονοβόρα. Για να συσταθεί δεν χρειάζεται δικαστική απόφαση, συντάσσεται όμως καταστατικό όπου καταγράφονται οι σκοποί της. Τα μέλη της, που ονομάζονται εταίροι μπορούν να είναι δύο ή περισσότερα αλλά κάθε φορά που  κάποιο νέο θέλει να μπει στην εταιρία πρέπει να γίνεται τροποποίηση του καταστατικού της. Η διαδικασία ξεκινά από την αρμόδια Εφορία της έδρας που δηλώνεται κι ολοκληρώνεται με την εγγραφή της στα Βιβλία Δημοσιεύσεων του Πρωτοδικείου.

Αυτή η μορφή μκο είναι καλύτερη όταν έχουμε κάποιον ειδικώτερο σκοπό και μία ομάδα ανθρώπων με κοινά ενδιαφέροντα και συμφέροντα. Αρκετές τέτοιες εταιρίες βρίσκουμε στον πολιτιστικό και καλλιτεχνικό χώρο αλλά όχι μόνο. Άποψή μου είναι ότι οι εταίροι επιλέγουν αυτό το σχήμα γιατί είναι πιο ευέλικτο, ελέγχεται από τα μέλη του και λειτουργεί όπως οι εταιρίες αλλά ο χαρακτήρας της είναι μη κερδοσκοπικός.

Οι αστικές μη κερδοσκοπικές εταιρίες έχουν κατηγορηθεί για πολλά πράγματα και συνήθως ως μκο εννοούνται αυτές. Συχνά χρησιμοποιήθηκαν ως όχημα για να αποσπάσουν κρατικές και κοινοτικές επιχορηγήσεις και δεν είναι λίγα τα πολιτικά πρόσωπα, που μέσω άλλων σύστησαν τέτοιες τις οποίες και πριμοδοτούν. Θα αδικούσαμε όμως εκείνες, που έχουν συσταθεί και λειτουργούν από ανθρώπους με πραγματικό όραμα, που συχνά πληρώνουν μεγάλα ποσά από την τσέπη τους για την διαχείρισή τους την λειτουργία τους.

Τέλος σωστό είναι να απευθύνονται οι ενδιαφερόμενοι στον δικηγόρο τους ο οποίος και θα τους καθοδηγήσει σωστά τόσο για την σύνταξη του καταστατικού όσο και για την διαδικασία που ακολουθείται.

 

 

Εξετάσεις Πιστοποίησης Ελληνικής Γλώσσας

Η Γενική Γραμματεία Διά Βίου Μάθησης με Δελτίο Τύπου ανακοινώνει την παράταση της υποβολής αιτήσεων υποψηφίων για τις εξετάσεις πιστοποίησης της Ελληνικής Γλώσσας και στοιχείων της Ελληνικής Ιστορίας και του Ελληνικού Πολιτισμού υπηκόων τρίτων χωρών. Οι εξετάσεις θα γίνουν το Σάββατο 27 Απριλίου 2013. Όσοι ενδιαφέρονται μπορούν να κάνουν αίτηση μέχρι και την Δευτέρα 22 Απριλίου 2013 στα Σχολεία Δεύτερης Ευκαιρίας της περιοχής τους.

Περισσότερες πληροφορίες καθώς και τις προϋποθέσεις συμμετοχής οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να βρουν στην ιστοσελίδα της Γενικής Γραμματείας Δια Βίου Εκπαίδευσης www.gsae.edu.gr.

Επίσης μπορούν να βρουν την ύλη των εξετάσεων, τις διευθύνσεις των Σχολείων Δεύτερης Ευκαιρίας και θέματα από τις προηγούμενες εξετάσεις.

Πληροφορίες δίνονται επίσης στα τηλέφωνα

213131 1667 [-­‐1655,-­‐1678,-­‐1652]

Σεμινάρια Express – Εισαγωγή

Διδάσκω πολλά χρόνια σε σεμινάρια, που ασχολούνται κυρίως με μη κερδοσκοπικούς φορείς και με τα ανθρώπινα δικαιώματα ενώ παράλληλα και εγώ η ίδια παρακολουθώ σεμινάρια γιατί θεωρώ σημαντικό να επιμορφώνομαι και να εξελίσσομαι στην δουλειά μου. Αυτό που έχω να παρατηρήσω είναι ότι το πιο σημαντικό είναι η προσωπική επαφή και η δυνατότητα να λύνονται οι απορίες σου άμεσα. Πάρα πολλές φορές βλέπω ότι επίσης ότι υπάρχει ανάγκη από πριν να έχουν μία ιδέα όσοι ενδιαφέρονται σχετικά.

Τα σεμινάρια express, που υπάρχουν στο blog law-and-culture σκοπό έχουν να εξηγήσουν βασικές έννοιες και να δώσουν γενικές συμβουλές για το πώς μπορούμε να χειριστούμε κάποιες καταστάσεις καθώς και θέματα διαχείρισης και οργάνωσης.

Τα θέματα λοιπόν, που καταρχήν θα αναφερθούμε είναι οι μη κερδοσκοπικοί φορείς και τρόποι οργάνωσης και διαχείρισής τους καθώς και το δίκαιο, που εφαρμόζεται, το πολιτιστικό και πνευματικό δίκαιο, τα εργασιακά δικαιώματα, τα δικαιώματα γενικότερα, ζητήματα κοινωνικής οικονομίας και συγκεκριμένα οι κοινωνικές συνεταιριστικές επιχειρήσεις και οι κοινωνικές συμπράξεις, θέματα που αφορούν το Διαδίκτυο και τις νέες τεχνολογίες καθώς και πολλά άλλα ενδιαφέροντα.

Σκοπός είναι να εισάγουν τον αναγνώστη σε κάποιες έννοιες χωρίς ωστόσο να αποτελούν ολοκληρωμένα σεμινάρια ή σημειώσεις σεμιναρίων παρά μόνο κάποιες περιλήψεις τους.

Θα υπάρχει επίσης ενημέρωση για σχετικά σεμινάρια, που οργανώνονται.

Εύχομαι πραγματικά οι μικρές αυτές εισαγωγές να μπορέσουν να ξεκαθαρίσουν κάποιες έννοιες και τους τρόπους που γίνονται τα πράγματα ειδικά όσον αφορά τους μη κερδοσκοπικούς φορείς.

΄Ενα υπέροχο ζωντανό άγαλμα από την Μαδρίτη!

ΔΙΑΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ: ΕΡΓΑΛΕΙΑ ΣΥΝΥΠΑΡΞΗΣ ΚΑΙ ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ

          Το Σάββατο 23 Μαρτίου και με την αφορμή της Παγκόσμιας Ημέρας κατά των Διακρίσεων, που είναι η 21 Μαρτίου, έγινε με πρωτοβουλία του ENAR (European Network against Racism) εκδήλωση με τίτλο «Οι διακρίσεις την εποχή της κρίσης». Ο Κοσμο-Πολιτισμός σαν μέλος του συνδιοργάνωσε και συμμετείχε με εισήγηση της υπογράφουσας και θέμα «Διαπολιτισμικός Διάλογος: Εργαλεία Συνύπαρξης και Πρακτικές». Μία περίληψη των κυριοτέρων σημείων της ομιλίας είναι τα παρακάτω:

          Ένας από τους κύριος σκοπούς του Κοσμο-Πολιτισμού είναι ο Διαπολιτισμικός Διάλογος και είναι αυτός, που εξασφαλίζει την αρμονική συνύπαρξη και τον αλληλοσεβασμό ενώ αποτρέπει την δημιουργία κοινωνικών εντάσεων και συγκρούσεων. Σήμερα στην εποχή της κρίσης προσπαθούν να μας πείσουν ότι εκτός από τα οικονομικά μεγέθη το να συζητάς για ο,τιδήποτε άλλο είναι πολυτέλεια και κοινωνικά προβλήματα σαν αυτά που προκαλούν οι διακρίσεις μπαίνουν στην άκρη. Έτσι αφενός καλλιεργούν τον φόβο που αποδεικνύεται ο καλύτερος χωροφύλακας για να μην αντιδρούμε και ανοίγουν τον δρόμο να πολλαπλασιάζονται οι δολοφονίες μεταναστών, οι ρατσιστικές επιθέσεις και ο ρατσιστικός λόγος ιδιαίτερα στο Διαδίκτυο.

          Στην Lifo, που είχε συνέντευξη του Στέλιου Κούλογλου, μεταξύ άλλων ανέφερε: «Την Χρυσή Αυγή δεν την πολεμάς με την βία. Τα κοινωνικά φαινόμενα δεν αντιμετωπίζονται με ρόπαλα αλλά με εκπαίδευση και συστηματική δουλειά πάνω στις αιτίες που τα προκαλούν. Να τους ταράξουμε στη νομιμότητα …». Αυτό θα μπορούσε να είναι και μότο του Κοσμο-Πολιτισμού. Φασιστική νοοτροπία και ρατσισμός υπήρχαν πάντοτε και στις ομαλότερες περιόδους της δημοκρατίας. Η κρίση όμως δίνει την αφορμή να παρουσιαστούν ως εθνοσωτήρες τέτοιες ακροδεξιές ομάδες υιοθετώντας πολλές φορές μάλιστα αντιρατσιστικά εργαλεία δήθεν. Ισότητα για αυτούς σημαίνει οι γυναίκες υποχρεωτικά στο στρατό, ρατσισμός αυτό που υφίσταται οι Έλληνες από τους Ευρωπαίους εταίρους τους και την τρόϊκα, εργασιακά δικαιώματα σημαίνει πρόσληψη μόνο Ελλήνων από εταιρίες και εργοδότες και συνδικαλισμός είναι η δημιουργία ακροδεξιών σωματείων δικηγόρων, γιατρών, ταξιτζήδων, εκπαιδευτικών κλπ.

Πως λοιπόν τα αντιμετωπίζουμε όλα αυτά; Καταρχήν το κλειδί είναι η αλληλεγγύη και η γνώση. Έτσι:

Υιοθετούμε την δική μας ατζέντα και χρησιμοποιούμε τα πολιτικά και νομοθετικά εργαλεία που υπάρχουν όπως είναι π.χ. ο εισαγγελέας για το ρατσιστικό έγκλημα, τα Ευρωπαϊκά Παρατηρητήρια

Η εκπαίδευση και ειδικά η άτυπη. Υπάρχει εκπαιδευτικό έλλειμμα όσον αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα και ποτέ το δημόσιο σχολείο δεν έπαψε να είναι ελληνοκεντρικό και επιλεκτικό ως προς τις γνώσεις που παρέχει. Άρα ο καθένας πρέπει να ψάξει και να βρει εκείνες τις πηγές γνώσης που θα τεκμηριώσουν τις απόψεις του και όχι αναπόδεικτες μπουρδολογίες.

Η επιμόρφωση μέσω σεμιναρίων και ιδιαίτερα δικαστών, δικαστικών, αστυνομικών και στελεχών σε αρμόδια Υπουργεία. Δεν φτάνει μόνο να καταγγέλουμε ρατσιστικές συμπεριφορές στους χώρους αυτούς αλλά και να ενημερώνουμε γιατί είναι τελικά παράνομο.

Να επιδιώκουμε να συμμετέχουμε σε σωματεία, συλλόγους και αλληλέγγυες κινήσεις αλλά και σε τοπικό επίπεδο στον Δήμο και στην γειτονιά μας. Πολιτική δεν ασκεί μόνο ο πολιτικός. Ασκεί πρωτίστως ο πολίτης.

Ο καθένας μπορεί να παρέμβει μέσα από τον χώρο δουλειάς του, τις παρέες του, τις γνωριμίες του. Η προσωπική επαφή είναι καλύτερη για να λυθούν παρεξηγήσεις, απορίες και να αναπτυχθεί λόγος και αντίλογος.

Οι παρεμβάσεις στο Διαδίκτυο επίσης. Ακτιβισμός στο Internet και στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης πάντα όμως με επιχειρήματα, νηφαλιότητα και ψυχραιμία.

Τελευταίο αλλά σε καμία περίπτωση λιγότερο σημαντικό είναι η Τέχνη. Η Τέχνη υπήρξε πρωτοπόρος στις διακρατικές συνεργασίες και βοήθησε και βοηθά σημαντικά να ανοίξουμε το μυαλό μας. Προάγει πραγματικά την αρμονική συνύπαρξη διαφορετικών ανθρώπων και είναι το απόλυτο πράδειγμα αρμονικής συνύπαρξης.  

Η Ιτέα και στο βάθος το Γαλαξίδι όπως φαίνεται από τους Δελφούς μία βροχερή μέρα

ΚΑΛΩΣΟΡΙΣΜΑ

To blog law and culture προσπαθεί να συνδυάσει φαινομενικά δύο τελείως διαφορετικά πράγματα: τα νομικά ζητήματα και τον πολιτισμό. Κι όμως αν παρατηρήσετε είναι πολλοί νομικοί οι οποίοι ασχολούνται και με τα πολιτιστικά πράγματα και μάλιστα με πάθος. Θεωρώ ότι αυτό οφείλεται στην φύση της δουλειάς του νομικού, που ασχολείται με επίλυση προβλημάτων με έναν φαινομενικά ρεαλιστικό και ορθολογικό τρόπο άλλο αν πολλές φορές και ο ίδιος αυτοσχεδιάζει ή εξηγεί «δημιουργικά» τα γεγονότα. Ο κόσμος και το συναντώ συνέχεια, θεωρεί ότι ένας δικηγόρος αυτό που κάνει είναι να κατασκευάζει αλήθειες –για να το πω κομψά- και να προσπαθεί να ξεγελάσει με την ρητορική του δικαστές και αρχές ως προς την αλήθεια. Μία απολύτως απαξιωτική γνώμη.

Η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Χωρίς να αρνούμαι ότι υπάρχουν και αυτοί, μία μεγάλη κατηγορία δικηγόρων πραγματικά προσφέρει υπηρεσίες ωφέλειας προς τους πολίτες και την κοινωνία. Νομικοί, που εργάζονται για τα ανθρώπινα δικαιώματα, για κοινωνικά προβλήματα, για ανθρώπους που αδυνατούν να τους πληρώσουν, για το περιβάλλον, για την υγεία, για τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες. Θα πρέπει να τους αναγνωριστεί η δουλειά τους και η βελτίωση πολλών πραγμάτων, που οφείλονται σε αυτούς.

Οι ευαισθησίες μας λοιπόν μια που κι εγώ νομικός είμαι, αγγίζουν και τον πολιτισμό και τις Τέχνες. Γνώμη μου είναι ότι αυτά δεν είναι πολυτέλεια, όπως τώρα προσπαθούν να μας πείσουν λόγω κρίσης αλλά μας προσφέρουν ανακούφιση και πραγματική ανάταση ψυχής.

Στο law and culture θα βρείτε άρθρα που αφορούν τον πολιτισμό, τις Τέχνες, εκπαιδευτικά ζητήματα και θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Θα βρείτε παρεμβάσεις για την κοινωνία και την πολιτική ζωή. Επίσης για νομικά ζητήματα, που αφορούν τους μη κερδοσκοπικούς φορείς, το πολιτιστικό δίκαιο, τα εργατικά δικαιώματα, την κοινωνική οικονομία, τις ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες, τις κινήσεις αλληλεγγύης  και ο,τιδήποτε άλλο ενδιαφέρει έναν ανήσυχο και ευαισθητοποιημένο άνθρωπο.

Πρέπει να συνεχίσουμε την ζωή μας όσο κι αν προσπαθούν κάποιοι να μας πείσουν ότι όλα σταμάτησαν πέντε χρόνια πριν και τώρα το μόνο, που απομένει είναι να ξεχρεώνουμε συνεχώς λογαριασμούς αλλά να  χρεώνουμε εκ νέου τις ψυχές μας με δυσβάστακτα βάρη ματαιότητας.

Χρειάζεται να εργαστούμε σκληρά είτε για να γίνουμε δυστυχισμένοι είτε για να ολοκληρώσουμε τον εαυτό μας και γίνουμε δυνατοί. «Το ζήτημα είναι σε τι δίνει κανείς έμφαση… Είτε γινόμαστε δυστυχείς είτε γινόμαστε δυνατοί ο όγκος της εργασίας είναι ο ίδιος …» Carlos Castaneda – Ταξίδι στο Ιξτλάν.

Ας διαλέξουμε λοιπόν και ας μην αφήνουμε άλλους να διαλέγουν για μας!